Przez 17 dni sierpnia 2007r. 8 młodych osób z naszej parafii przebywało na Oazie ONŻ III w Krakowie

Zamiast krótkiego opisu zacytujemy dzisiaj jedną z wypowiedzi z naszego forum, w której to Ewelina “Linka” podzieliła się z nami swoimi wrażeniami ze Oazy w Krakowie.
“Byłam na Ogólnopolskiej Oazie w Krakowie!!! Poznałam wielu wspaniałych ludzi, którzy swoja postawą i świadectwem życia wiele mnie nauczyli. Kadrę też mieliśmy fajna, która jak najlepiej się nami opiekowała. Na początku jak pojechałam tam zobaczyłam że na prawdę te rekolekcje są bardzo poważne i ze nie będzie tak jak na dotychczasowych Oazach. Z tych ludzi emanował spokój i ogromna miłość do Chrystusa, jednak nam brakowało takiej radości i takiego uwielbiania Jezusa śpiewem. Ale dostrzegłam że właśnie to nie o to chodzi że zawsze trzeba pokazywać tą radość zewnętrzną w śpiewie ale przez taki spokój. Można było się wyciszyć i pogłębić w modlitwie z czego bardzo jestem szczęśliwa. Codziennie mieliśmy spotkania z żywym Kościołem [np. Księża Salezjanie, Kard. Dziwisz (pogłaskał mnie po głowie  ), Rodzina z Domowego Kościoła, O. Franciszkanie, O. Benedyktyni, Siostry Albertynki, Siostra Karmelitanka, Jan Budziaszek…] było to prawdziwe świadectwo umiłowani Chrystusa i jak Bóg potrafi zmieniać ludzi. To było niesamowite spotkać tych wszystkich ludzi. We wszystkich tych osobach była wielka radość a mottem życiowym O. Benedyktynów które mi utkwiło w głowie było „ Módl się i pracuj i nie bądź smutny” albo słowa brata Alberta „ Być jak Chleb z którego każdy może ułamać kawałek” Nauczyłam się na tych rekolekcjach że każdy z nas ma jakiś Krzyż który niesie do Pana Boga i dzięki niemu możemy wyjść na naszą Górę Tabor. Odkryłam też jak ważna jest wspólnota dzięki której możemy wzrastać w wierze.
Bardzo zachęcam wszystkich Oazowiczów żeby nigdy nie rezygnowali z dalszej formacji i żeby nikt nie omijał III stopnia ponieważ jest on bardzo ważny w dalszej formacji. Dlatego Oazowicze nie opuszczajcie III stopnia bo jest on nie obowiązkowy ale naprawdę warto, ponieważ w pełni zawierzamy SIĘ Matce Bożej.”